Locatie: Edgeoya-Freemannsundet
WGS: 78°05NB - 20°45OL
Ongeveer 1300km van de Noordpool
Helder weer, uitzonderlijk zonnig (meestal is het hier dichte mist en je ziet dan geen steek)
Temperatuur: 4,6°C, 1021,2Hp
Even nog opmerken dat er wat vertraging op mijn berichten kan zijn. Wij hebben hier natuurlijk geen breedbandverbinding waarmee we continue on line zijn. Dit bericht is op de scheepsserver gezet op maandag 28/7/2008 rond 21.30.
We zijn ondertussen 3 dagen op Svalbard, waarvan 2 onderweg. Vanmorgen zijn we langs de west kust van Edgeoya gegaan tot bij de ingang van de Freemannsundet. Edgeoya is het eiland van de Svalbard archipel dat het meest zuidoost ligt en is met zijn 5030 vierkante kilometer het derde grootste eiland van de groep. Edgeoya is het meest bekend om het Soraust Svalbard Nature Reserve. De Freemannsunded is een smalle "straat" tussen Edgeoya en Barentsoya. In het begin van de "straat" zijn we voor anker gegaan voor een zodiac cruise en ook om aan land te gaan. De groep werd in twee kleinere groepen verdeeld.
1. Zodiac cruise
Een zodiac cruise is handig en makelijk om vanop het water langs de kust te varen om zo de kust te verkennen. Zo storen we de natuur het minst en kunnen we op een veilige manier het "wildlife" bestuderen. Tijdens de zodiac cruise vandaag hebben we voor het eerst Spitsbergen rendieren gezien, en verschillende ganzen op het land. Toen plots het ijsbeeralarm afging hebben we ons gehaast naar de locatie waar de ijsbeer was gesignaleerd. Dat was uiteraard belangrijk voor de groep die aan land was (veiligheid). Dit om twee redenen. Eerst en vooral om de ijsbeer in het oog te houden en te zien in welke richting hij ging. Een mogelijke evacuatie werd al direkt voorbereid. En ten tweede was het natuurlijk een prachtige kans om een ijsbeer te zien. Dat leverde natuurlijk prachtig beeldmateriaal op. Ik vrees dat jullie een tijdje moeten wachten op die beelden... Fantastisch. Het was een ijsbeer mannetje, goed doorvoed, in een woord een prachtdier.
2. Aan land
Aan land hebben we een kolonie walrussen bezocht. Heel voorzichtig... Maar de meeste van de 40-tal walrussen lagen in de zon te luieren. Enkel een tiental was in de zee aan het spelen. Het leverde alweer prachtige plaatjes op. Een beetje verder was een veld met paarse saxifraga. Het was een veld zo groot als een voetbalveld, dat ook nog eens bezaait was met een massa beenderen. Of er een relatie is tussen de saxifraga en de beenderen weet ik niet, maar het was wel opvallend dat ze alleen in combinatie schenen voor te komen. Dat was heel vreemd. Maar ja, dit is het noordpoolgebied... (Nota achteraf: de planten gebruiken de beenderen als voedsel, als een soort meststof dus.)
In de late namiddag was er nog een lezing van de scheepshistoricus over de geschiedenis van Svalbard. Heel interessant.
Op dit moment zijn we verder onderweg naar het noorden door de Olgastretet in de richting van de Hinlopenstretet. Het is stralend weer, heel uitzonderlijk, zelfs ongelooflijk. In de Olgastretet hebben we al een massa ijsbergen gezien. Deze ijsbergen zijn echter bevroren zeeijs en dus niet afgekalfd van een gletsjer. Ze zijn veel dunner en kleiner. Morgen zouden we een ontmoeting hebben met de Klebnikov, een veel grotere ijsbreker. Dat zal pas echt spectaculair zijn. Dan kan je pas echt goed zien hoe klein de Shokalskiy is. Meer daarover morgen... Tot dan.
Sent to you over a satellite phone using GMN XGate software.
Please be kind and keep your replies short
